poem

የህይወት ጥሪ ነው መሰል፤ ላንገናኝ ያገናኘን፤ ላንሰናኝ ያሰናኝን፤ ላነቆራኝ ያቆራኘን፤ ባንድ ዘመን ተገናኘን። የዘሆን ጆሮን ተመኝሁ፣ ሮርህን ተጠይፌ፤ በመደቤ ላይ ተቀምጠህ፣ በመርኩዝህ ተደግፌ፤ የአዞ እንባ ነው አልከኝ፣ የነፍሴን ለቅሶ ከደህ፤ ከማእድህ ተቓድሼ፣ ብታዛዬ ተጠልለህ። የህይውት ጠሪ ነው መሰል፤ ላንገናኝ ያገናኘን፤ ላንሰናኝ ያሰናኝን፤ ላነቆራኝ ያቆራኘን፤ ባንድ ዘመን ተገናኘን። መዝሙሬን እንደሃዘን ሙሾ፣ አላዘበኩኝ በእንባ፤ ደስታዬን ከደስታህ ላይሰምር፣ […]

More

ጥንታዊ አባታችን—- ገና አዳም ሳየፈጠር፣ ይሄ ሁሉ ዘመን —- በሰው ላይ ሰቆጠር፤ ለምን ይሆን ከቶ —- የሚነሱን ጤና፣ ሙገት የመገጥሙን —- ሆደና ህሊና። የዐለም ፈጥረታቶች —- ገዢ የሆነው ሰው፣ አስተወሎ መስሪያ —- ህሊና ሲሰጥው፤ ገና በጅምሩ —- በሆዱ ታለለና፣ ታናሽ ሆኖ ቀረ —- ተለቁ ህሊና። የኽው እስከዛሬ —- ሆድ ባመጣው ጣጣ፣ ይኖራል የሰው ለጅ —- […]

More

ቡና በኮረንቲ ከደበነ፤ ባንድ ፍንጀል ከወሰነ፤ ምኑን ቡና ሆነ!? ቡና ይሏችኅል ከተቆላ፤ እስከ ሶስተኛ የሚፈላ!!!! አጀቦት ሲኒ_’ረከቦት _’ጀበና፤ ወይራ -እጣን -በጊርጊራ ፤ እንጂ ምኑን ተባለ ቡና!? ፉት ሲሉ ካንዱ ሰም ጋር፤ ካልገባበት አንድ ስካር፤ ጭልጥ – ከናስሩ ምክር፤ ካለማጉ – ከሰው ትዳር፤ ቡና ያኔነው የ’ሚያምርው። ፈንድሻ ቄጠማ ተነስንሶ፤ እንደ ቁርስ -ሃሜት ነክሶ፤ ካላቆየ ፍቅር ከሶ፤ […]

More